2013 წლის 17 მაისს, როცა მე თბილისში არ ვიყავი, მოხდა ის, რისი წარმოდგენაც შეუძლებელი იყო ჩემთვის, ჰომოფობიასთან ბრძოლის საერთაშორისო დღეს ქართველებმა ქართველები სასიკვდილოდ გაიმეტეს. Continue reading Fish’s Blog – უფრო სქელი კანი
ჩვენი ცხოვრება ან დასავლური კულტურიდან, ან რუსეთიდან ექსპორტირებულ იდენტობაში იფუთება, სადაც პიროვნების ადგილი უკიდურესად შევიწროებულია. Continue reading At.ge / “იყავნ ნება შენი” – ქართველი ხელოვანის პერფორმანსი ვარშავაში
პრიმიერმინისტრი მეტაფიზიკური სიბრიყვით საუბრობს და ამ მოვლენებში ბრალს წინა ხელისუფლებას დებს. ისევ სისხლიან 9 წელზე საუბრობს, მაშინ როცა კარიერისტთა ეს ბრიგადები, ძველიც და ახალიც ერთ ანტიჰუმანურ, ძალადობრივ პოლიტიკას აწარმოებს. ამ სისხლიან 16 წელში (9+7), პოლიტიკოსების ლექსიკაში ფუნდამენტური სიტყვები გაწყალდა: Continue reading პირი ცდილობს, პირი გააღოს და ენა გამოუყოს სისტემას
იდენტობის პოლიტიკის მომხრე არ ვარ, მით უფრო არც ლიტერატურა, პირიქით, ის ყველა იდენტობის და ჩარჩოს მიღმა დგას და იქიდან იქნევს თითს, შესაბამისად – “ქვიარ პოეზია” Continue reading ტატო ჩანგელია – ქართული ქვიარ პოეზია
საზოგადოებას არ გამოელია მიზეზები რათა შეუზღუდოს გამოხატვის თავისუფლება, რადგან იგი ქვიარ თემის წევრია.“დირექტორი სტატუსებს მაშლევინებს სოციალური ქსელიდან, ხან რა და ხან რა, ამიტომაც გავხდი ნიღბიანი ანდრო დადიანი… Continue reading თანასწორობა / რას გულისხმობს “დამოუკიდებლობის მემორიალი” – ქვიარ არტისტის პერფორმანსი
დახრილი მაგიდა, ღვინითა და პურით, თეთრი სუფრითა და კიდესთან – მიწით, მოქალაქეებს მთავრობის ადმინისტრაციის წინ, 26 მაისის 12:00 საათამდე დახვდებათ. ავტორის თქმით, ნებისმიერს შეუძლია, “ყვავილებით შეამკოს” ის ან “საპატიო ყარაულად” დაუდგეს. Continue reading ნეტგაზეთი / “დამოუკიდებლობის მემორიალი” – პერფორმანსი თბილისში
სრულიად დაკარგა ჩვენმა ცხოვრებამ სიფაქიზე. სპორტსმენებივით ვართ – ან მოვიგებთ, ან წავაგებთ… Continue reading At.ge / “დამოუკიდებლობის მემორიალი” – ქართველი არტისტის 24-საათიანი პერფორმანსი
როცა აფხაზეთში ომი იყო, ჩვენ საოცარი გულგრილობით ვაგრძელებდით ცხოვრებას. ეს ომი იმ დროს ყველაფერი იყო, შემზარავის გარდა: ეიფორია, თავგადასავალი, სამშობლოს სიყვარული, სიმამაცე, მოვალეობა, ბედისწერა… Continue reading ნანა ექვთიმიშვილის ბლოგი ''მე ვარ ქვეყანა''
ჰომოსექსუალობა საბაზისო რამაა ჩემი პიროვნების შესაფასებლად, ჩემს ღირსებას კი, ჩემი შეკოწიწებული ყოველდღიური შრომა განსაზღრავს. და თუკი ჰომოსექსუალობაა ღირსება, მაშინ ის ჩემი კი არა, ბუნების სიამაყეა. Continue reading არც იმედი და არც შიში
მაშინ დავფიქრდი პირველად, საკომუნიკაციო ენის გაუცხოებაზე ჩვენსა და იმ ხალხს შორის, ვისაც ვესაუბრებით ხოლმე. Continue reading ახლა გლოვის კი არა, ბრძოლის დროა!
