როცა აფხაზეთში ომი იყო, ჩვენ საოცარი გულგრილობით ვაგრძელებდით ცხოვრებას. ეს ომი იმ დროს ყველაფერი იყო, შემზარავის გარდა: ეიფორია, თავგადასავალი, სამშობლოს სიყვარული, სიმამაცე, მოვალეობა, ბედისწერა… Continue reading ნანა ექვთიმიშვილის ბლოგი ''მე ვარ ქვეყანა''
ჰომოსექსუალობა საბაზისო რამაა ჩემი პიროვნების შესაფასებლად, ჩემს ღირსებას კი, ჩემი შეკოწიწებული ყოველდღიური შრომა განსაზღრავს. და თუკი ჰომოსექსუალობაა ღირსება, მაშინ ის ჩემი კი არა, ბუნების სიამაყეა. Continue reading არც იმედი და არც შიში
მაშინ დავფიქრდი პირველად, საკომუნიკაციო ენის გაუცხოებაზე ჩვენსა და იმ ხალხს შორის, ვისაც ვესაუბრებით ხოლმე. Continue reading ახლა გლოვის კი არა, ბრძოლის დროა!
ალექსიძის ქორეოგრაფიული ენა მწირი ლექსიკით ხასიათდება ჩემს აღქმაში, მაგრამ Continue reading მარიამ ალექსიძის ”ფოლია”-ს შესახებ – თამარ შუკაკიძე და ანდრო დადიანი
ჯარი ერთგვარი კაცობის გამოცდაა და ეს გამოცდა ტანჯვად იქცევა პირველ რიგში სოციალურად დაუცველი ოჯახების შვილებისთვის… Continue reading ვინ მისცემს ადამიანს არჩევანის უფლებას?
1. როგორია კარგი პოეტი?
როგორიცაა კარგი მოქალაქე, პლუს პოეტია. ძნ უბრალო კონსტრუქციაა არა? Continue reading 12 კითხვა ანდრო დადიანს ❘ ინტერვიუ
ბრძოლის ერთ-ერთი საუკეთესო ფორმა მგონია პრობლემის ხილვადობის გაზრდა, მე ვლაპარაკობ ჩემს შეგრძნებებზე… Continue reading ანდრო დადიანი – მესამე ფრთა (ინტერვიუ)
სამზარეულო ყველაზე ინტიმური და ასევე საკრალური ადგილია, დადიანმა სწორედ ეს ლოკაცია აარჩია თავისი სათქმელის გადმოსაცემად – ადგილი, სადაც ადამიანი ძალიან ბევრ დროს ატარებს, ჭამს და სვამს, ჩხუბობს და ტყნაურობს, რეცხავს და აშრობს… Continue reading ტატო ჩანგელია – შემოდგომის პანაშვიდი
17 მაისს, ჰომოფობიასთან ბრძოლის დღეს, კლუბ “ელექტროვერკის” სივრცეში პოეტმა ანდრო დადიანმა პერფორმანსი ჰომოფობიის ნიადაგზე გარდაცვლილ ადამიანებს მიუძღვნა. Continue reading ლიბერალი / ''უფრო სქელი კანი'' – ჟურნალი ''ლიბერალი''
დადიანის ლექსებს ინტერნეტში გადავაწყდი და მას შემდეგ ჩემი საყვარელი ავტორების სიაში დაიდო ბინა, ამის მიზეზი დამაინტრიგებელი თემების გარდა… Continue reading ტატო ჩანგელია – პირველი ქართველი ქვიარ პოეტი
