* (მისი სოფლის იდუმალ სახლში)



მისი სოფლის იდუმალ სახლში
საგვარეულო ძველ ავეჯს შორის
დამემშვიდობა და
გულუბრყვილო სევდამ შემიპყრო
ყანა არწევდა ხელში ზაფხულს და
ის იდგა ეზოში
ზეცას უსტვენდა
ხან ლამაზი და ხან საშინელი
გადაღლილი და ხან ძლიერი
იმ სიყვარულის ნაფეხურები
იმ სახლში დარჩა



აუდიო ვერსია

სხვა ლექსები

Home   Project   Poetry   Visual art   Texts   About

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *