მოდი, იმედების მსხვრევით დავიწყოთ,
ოღონდ ნამსხვრევებზე ფეხებს ნუ დავისერავთ.
-ყველა კაი ტიპი გეი რომ გგონია, სწორი არააო,
გაიღვიძა თუ არა თქვა და გული მატკინა.
თუმცა მე მჯერა, რომ ადამიანი ბისექსუალია.
მერე მეუბნება,
აი, აქ იდგაო,
შარვალი ჩაიხადა,
ფეხზე ჭრილობა მანახა,
ლაჯებში თავი ჩამაყოფინა და მერე თვითონაც მომიწოვაო.
მერე მითხრა, – ახლა საიდუმლოს გეტყვი, ოღონდ არსად თქვაო – და თქვა.
და ვფიქრობ ახლა, ვთქვა თუ არ ვთქვა?!
”არა არს დაფარული რომელი არა განცხადდეს!”
პოეტისაგან სიკეთე არის გამოუთქმელის გათქმა.
(თან რა ცოტაა სამყაროში გასამხელელი?!)
ბატონო იორკ, მთელი სხეულით თანაგიგრძნობთ მე ამ სირცხვილში,
მაგრამ ვატყობ, მიწევს გაგყიდოთ ნაახალწლევს ჩამოფასებული ინდაურივით
(სასჯელად უღიმღამო ცხოვრება დამითესლო გირჩევ ამასაც)
(შენც ხომ დაგპირდი, გაგიყიდი-თქო, მაგ შენს სიზმრებს შეყვარებულო.)
როგორც ბავშვები მოპარულ ნაზუქს
შემესევიან ჟურნალისტები,
ჩემსგან აიღებს ინტერვიუს მსოფლიოს ყველა ბულვარული გაზეთი,
ჩემს ფრაზას მისი საიდუმლოს შესახებ
დაუგროვდება მილიონობით ნახვა იუთუბიზე
და მეც გავხდები სუპერსტარი პოეტებში.
ძვირფასო ტომ, უკვე შეგიძლია გადაიმალო.
მიწევს, რომ გაგცეთ ოცდაათ პწკარში.
უნდა გაგთქვა.
უნდა გაგთქვა და ვთქვა,
რომ ორის ნაცვლად სამი ყვერი გაქვს.