* (მისი სოფლის იდუმალ სახლში)
მისი სოფლის იდუმალ სახლში
საგვარეულო ძველ ავეჯს შორის
დამემშვიდობა და
გულუბრყვილო სევდამ შემიპყრო
ყანა არწევდა ხელში ზაფხულს და
ის იდგა ეზოში
ზეცას უსტვენდა Continue reading * (მისი სოფლის იდუმალ სახლში)
Category: Poetry
ტომ იორკის საიდუმლო
მოდი, იმედების მსხვრევით დავიწყოთ,
ოღონდ ნამსხვრევებზე ფეხებს ნუ დავისერავთ. Continue reading ტომ იორკის საიდუმლო
* * * (როგორ მშურს მათი…)
როგორ არ მშურდეს ცრემლმორეული ამერიკის რეზიდენტის
სირიელი ბიჭით ხელში
ბავშვს რომ სამშობლო აჩუქა მოსალოდნელი დიქტატურისგან თავისუფალი Continue reading * * * (როგორ მშურს მათი…)
ჩვენსკენ ყველაფერი საუკეთესოდაა
რას შობი?
რავი შენ?
რას შობი?
რავი შენ?
რას შობი?
რავი შენ? Continue reading ჩვენსკენ ყველაფერი საუკეთესოდაა
*** (მე ვარ კაცი, ვისაც…)
მე ვარ კაცი, ვისაც კვირაში რამდენჯერმე მოსდის წერილი
“ფუ, შენ რა დასაბადებელი იყავი შენი დედაც მოვტყან!”
ეს დაიწყო აგერ ოცდაათი წელია და დღემდე გრძელდება. Continue reading *** (მე ვარ კაცი, ვისაც…)
* * * (ჩემს წინა სკამზე…)
ჩემს წინა სკამზე,
დედის კალთაში,
11-12 წლის იჯდა გოგო,
ოთხი საათი ერთად ვმგზავრობდით,
დაორთქლილ ფანჯარაზე გულებს ხაზავდა… Continue reading * * * (ჩემს წინა სკამზე…)
პასპორტი – მიხეილ ჩარკვიანი, ანდრო დადიანი
ისეც ნუ მიმიღებთ, თითქოს მე არ ვიცოდე რას ნიშნავს სახელმწიფოსთვის პასპორტი. ყველაფერი მესმის და გასაგებია… Continue reading პასპორტი – მიხეილ ჩარკვიანი, ანდრო დადიანი
/R. M./ * (მიყვარხარ, როგორც…)
მიყვარხარ როგორც ზღვა,
ნესტიანი კვიპაროსები
როგორც საფლავებს შორის საათობით დგომა და ქარი. Continue reading /R. M./ * (მიყვარხარ, როგორც…)
ბედნიერება NH2 (პიესა ხმებისთვის) – დავით ხორბალაძე, ანდრო დადიანი
ვტივტივებ ახლა ‘’ვრცელ, ცარიელ ზღვაში’’.
მოგონებები და სურვილები ცას შეერია.
ცა ატალახდა. Continue reading ბედნიერება NH2 (პიესა ხმებისთვის) – დავით ხორბალაძე, ანდრო დადიანი
სიმღერა
ფეხები, ვენებით დასერილი,
დაჭიმული კუშტი ხელები,
სტრიები მუცელზე,
ტკივილით შეკრული კოპები,
ნაღმის წიკწიკი დედაშენის მრუში საშოდან, Continue reading სიმღერა