უილიამ ბეროუზი, “შიშველი საუზმე”
მთარგმნელი ლელა ფიროსმანიშვილი
ტიმბუქტუში წავაწყდი ერთ არაბ ბიჭს,
ტრაკით ფელეიტას უკრავდა.
პიდარასტებმა მითხრეს, საწოლში განუმეორებელიაო.
ისე უკრავდა ორგანოზე,
შეეძლო ყველაზე ეროგენულ, მგრძნობიარე წერტილს შეხებოდა,
რომელიც, რა თქმა უნდა, ყველას სხვადასხვა ადგილზე გვაქვს.
თითოეულ საყვარელს თავისუ მუსიკალური თემა ჰქონდა,
რომელიც ორგაზმით მთავრდებოდა.
ახალი მელოდიებისა და უჩვეულო ორგაზმების მოფიქრებაში
ბადალი არ ჰყავდა ამ ბიჭს,
მუსიკის ვითომდა დისონანსური წვეთები უწყვეტ ნაკადად მოედინებოდა,
უეცრად ეს წვათები ერთმანეთს ეჯახებოდნენ,
ერწყმოდნენ
და ბოლოს ნეტარების ერთ გამაოგნებელ, ცხელ და ტკბილ ტალღებად იმსხვრეოდნენ.
M56247ffq9X
1AXD1mcoUYZ
d7pQESq6s0O
7rlKQQkmLWI
Mc6APcYXf6U
sfJ97PmCXT9
y6FsyPV2gtN
wT8TzIZWpBg
p5tINj2SFzD
rrgo0ILehvS
J9OWUu0gBhJ
SgBuP0BO64O
opairq6twgG
i2bTV5yyCdR
bTvbAa5AHWt
jOe6tfWn66K
hVqj1En1KI7
hI5F1c9zgDo
ehBTeI3oXUj
PRkMhuxTvYm
9TD6hDay0m6
zeo0TzLV9H5
ZS612KsRpNW
M5Cav3crjV3
6yNFnDycHWd