ტატო ჩანგელია – შემოდგომის პანაშვიდი

სამზარეულო ყველაზე ინტიმური და ასევე საკრალური ადგილია, დადიანმა სწორედ ეს ლოკაცია აარჩია თავისი სათქმელის გადმოსაცემად – ადგილი, სადაც ადამიანი ძალიან ბევრ დროს ატარებს, ჭამს და სვამს, ჩხუბობს და ტყნაურობს, რეცხავს და აშრობს… Continue reading ტატო ჩანგელია – შემოდგომის პანაშვიდი

პოსტაპოკალიფსური ლოცვა

მე ვიქნბი მამაჩემი რომელმაც არ დამილია არსობის პური
და მამაგრებდა პიროვნული დესტაბილიზაციის დროშას.
მე ვიქნები დედა Continue reading პოსტაპოკალიფსური ლოცვა

მე ვიქნები პირველი, ვინც რწყევით მოკვდება

ამოგეკერა საშო ან ჩამოგეხრჩვე ჩემსავ ჭიპლარზე
თუკი არ გქონდა დედობის ძალა.
ამოეჭედებინა ის ებრაელი ქალწულს ბაგაში
და ამოეჭამათ… Continue reading მე ვიქნები პირველი, ვინც რწყევით მოკვდება

* (ქუჩაში გამოსული ყველა…)

მე გადაღლილი, ფოკუსარეული
უფრო გაშტერებული თვალებით შევყურებ იმის ნათებას.
ჩემი ავტობუსი მოდის და ჩაივლის
ეს კი ციმციმებს,
ავტობუსების დაფა, – ქალაქელი ციცინათელა.
Continue reading * (ქუჩაში გამოსული ყველა…)

ლიბერალი / ''უფრო სქელი კანი'' – ჟურნალი ''ლიბერალი''

17 მაისს, ჰომოფობიასთან ბრძოლის დღეს, კლუბ “ელექტროვერკის” სივრცეში პოეტმა ანდრო დადიანმა პერფორმანსი ჰომოფობიის ნიადაგზე გარდაცვლილ ადამიანებს მიუძღვნა. Continue reading ლიბერალი / ''უფრო სქელი კანი'' – ჟურნალი ''ლიბერალი''

ტატო ჩანგელია – პირველი ქართველი ქვიარ პოეტი

დადიანის ლექსებს ინტერნეტში გადავაწყდი და მას შემდეგ ჩემი საყვარელი ავტორების სიაში დაიდო ბინა, ამის მიზეზი დამაინტრიგებელი თემების გარდა… Continue reading ტატო ჩანგელია – პირველი ქართველი ქვიარ პოეტი