ამ ლილიების ხელები სუნია თუ ყვავილებია?
მედდები და პაციენტები ერთმანეთს შეერივნენ,
და კითხულობს ამას კითხულობენ –
ჩიტებს სადა აქვთ ხელები, ფრთებში, გულში თუ ყელში?
სადაა ახლა პატი სმიტის ხელები?
რას აკეთებენ ცინუკი დადიანის ხელები
ფრიდრიხის ხელები როცა ცხენს სცემს
არტოს ხელები ჩუსტები რომ გამოსტაცეს
ეკლებზე დაკაწრული ფიროსმანის ხელები?
დამარცხებული და დამარცვლილი მუნჯი ხელები,
მუნჯის ხელები თითებში ზღაპრებით.
მკლავმჭიდელს ხელს უწევს ჟურნალის სტანდარტები და ვუხსნი,
– ამაზე ახალგაზრდა აღარ ვიქნები, ახლა მომეფერე,
ხელებით რომელითაც დედის ზარს არ პასუხობ
ხელებით რომლითაც მუდამ მასტურბირებ
ასე, ძველი ლექსივით ხელებით, –
“ჩემი ხელები მიწაში ჩარგული, შენი ხელები ცაში…”
ბედის ჩემს ხელზე დადებული ხელი და შენი ხელი ჩემს ზურგზე და შენი მოცახცახე ყლე ჩემს ხელში და ხელებში ჩაღვენთილი ტოტები ოცნებებით, იმედებით და გეგმებით.
ხელები, რომელიც არ ემორჩილება ტრანზიციას და მაქმანებში იმალება
ეს კარგმოტყნული ვენები და
კარგმოტყნული ნორმები
და პინა ბაუშის,
მარგარეტ ეტვუდის,
მატრა არგერიხის,
ნინო რამიშვილის,
ჰიგუჩი იშიოს ხელები.
ხელები რომელიც სპერმას ინახავს კოლბაში სამომავლოდ,
ხელები, რომლებიც ვერ ჭრიან პროებლემებს და ხეებზე აკრავენ ნეკროლოგებს.
ცვლადი სცენიური პერსპექტივებით –
ხელები – ხო
ხელები – არა
ხელები – მაგრამ, როცა, რადგან, თუკი, ოღონდ, რახან…
შორისდებულები ხელებში
ხელები!
ხელები!!
ხელები!!!
ბ რ დ გ ლუუუჰჰუუუუუუუუ!!!