/R. M./ ამოკი
სიმოპათების ჯგრო ჭაღებს, აივნებს და ხეებს ესევა.
კონწიალობენ,
ღნავიან,
გამვლელებს ზემოდან აშარდავენ და აქაქებენ… Continue reading /R. M./ ამოკი
Tag: @ანდრო დადიანი პოეზია
/R. M./ ცხიმიანმა ტერმინალმა მოტოციკლეტებისგან წითელტრაკიანი მაიმუნის ჯოხი ააწყო
ტიმბუქტუში წავაწყდი ერთ არაბ ბიჭს, რომელიც ტრაკით ფლეიტას უკრავდა… Continue reading /R. M./ ცხიმიანმა ტერმინალმა მოტოციკლეტებისგან წითელტრაკიანი მაიმუნის ჯოხი ააწყო
/R. M./ ცოცხლები
ცოცხლები განვლილ დღეებს უბრუნდებიან და
ხედავენ თავის დროზე ვერშემჩნეულ ნიშნებსა, გზავნილებს. Continue reading /R. M./ ცოცხლები
რომც ვთქვა
დაბლაგვებული ზამთრის კბილები
უკვე არაფერი მიღრღნის გულს. Continue reading რომც ვთქვა
The Sound of Silence
მაგისტრატურის სტუდენტი ვარ,
თითქმის ოცდაოთხის.
ერთმა გოგომ დამპატიჟა ლუდის ბარში,
გული საშინლად მიცემდა… Continue reading The Sound of Silence
Begging (Poetry performance)
God save me, God save me
God protect me from bastards like me! Continue reading Begging (Poetry performance)
* * * (გაიხსენე, რომ ამბობდე…)
გაიხსენე, რომ ამბობდე – თამაშებს ალქიმია თამაშობს – შეუცვლელია. მირანდა მღერის – კიბეების მუხამბაზი ყოველ ამვლელს და ჩამვლელს… Continue reading * * * (გაიხსენე, რომ ამბობდე…)
/R. M./ ძველით შობა
თუკი მეფიფისტოფელმა პუდელის სხეული შეაღწია მჭმუნვარე ინტელექტუალის სახლში,
ამ ქალმა საახალწლო ინდაურის გვამით განიზრახა ახალგაზრდა ინტელიგენტის სულის ყიდვა. Continue reading /R. M./ ძველით შობა
* * * (ვინ ხარ?)
ვინ ხარ, ჩემს დასივებულ ფეხებს რომ სუროსავით ეხვევი
და გასაქცევი ძალა წამართვი? Continue reading * * * (ვინ ხარ?)
ჩვენსკენ ყველაფერი საუკეთესოდაა
რას შობი?
რავი შენ?
რას შობი?
რავი შენ?
რას შობი?
რავი შენ? Continue reading ჩვენსკენ ყველაფერი საუკეთესოდაა